Τι ειν' η πατρίδα μας; Μην ειν' οι κάμποι;
Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είν' ο ήλιος της που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;
Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
και κάθε χώρα της με τα χωριά;
κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα
αρχαία μνημεία της, χρυσή στολή
που η τέχνη εφόρεσε, και το καθένα
μια δόξα αθάνατη, αντιλαλεί;
Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα
και κάτι πούχομε μες στην καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα,
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
ιωάννης πολέμης
ιωάννης πολέμης
Επίγραμμα
Δε χάθηκες, μα κι ούτε θα χαθείς,
κι ας έρθουν πάλι οι Πέρσες κι οι Λατίνοι.
Κάστρο δεν είσαι για να πατηθείς,
είσαι το φως, Ελλάδα, που δεν σβήνει.